اثر کبالت و فرآوری دانه جو ﺑﺮ عملکرد، قابلیت هضم مواد مغذی و فراسنجه های شکمبه ای و خونی در بره های پرواری

Authors

  • عیسی دیرنده استادیار گروه علوم دامی، دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
  • مهدی بابایی دانشجوی کارشناسی ارشد گروه علوم دامی، دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
  • یدالله چاشنی دل استادیار گروه علوم دامی، دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
Abstract:

این پژوهش برای بررسی اثر سطوح مختلف کبالت جیره­ای و نوع فرآوری دانه جو بر عملکرد، قابلیت هضم مواد مغذی و فراسنجه­های شکمبه­ای و خونی در بره­های پرواری انجام شد. تعداد 32 رأس بره نر پرواری آمیخته زل، با سن 16±134 روز و میانگین وزن اولیه 2±25 کیلوگرم به صورت آزمایش فاکتوریل 4×2 در قالب یک طرح کاملاً تصادفی و به مدت 70 روز در تیمارهای آزمایشی زیر قرار گرفتند: دو نوع فرآوری دانه جو (دانه جو آسیاب شده و غلطک زده همراه با بخار) همراه با چهار سطح کبالت (0، 250/0، 50/0 و 75/0 میلی­گرم در کیلوگرم ماده خشک). دام­ها در طول دوره­ پرواربندی هر 14 روز وزن­کشی شدند. نمونه مدفوع و مایع شکمبه از کل بره­ها گرفته شد. نتایج آزمایش نشان داد که مصرف ماده خشک روزانه در بره­های تغذیه شده با دانه جو فرآوری شده به صورت غلطک همراه با بخار بالاتر از بره­های تغذیه شده با جو آسیاب شده بود (04/0P=). همچنین تیمارهای حاوی سطح 50/0 میلی­گرم در کیلوگرم مکمل کبالت به ­صورت مستقل دارای غلظت بیشتر اسید پروپیونات (01/0P=) و افزایش وزن بیشتر (04/0P=) نسبت به تیمارهای حاوی سطح 75/0 میلی­گرم در کیلوگرم ماده خشک مکمل کبالت و تیمارهای سطوح صفر بودند. مکمل کبالت به صورت مستقل در تمام سطوح باعث افزایش غلظت گلوکز و ویتامینB12  پلاسمای خون بره­ها نسبت به سطح صفر شد (01/0P=). به­طور کلی مکمل کردن کبالت و همچنین جو فرآوری شده به صورت غلطک همراه با بخار سبب بهبود عملکرد بره­های پرواری ­شد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

مقایسه تاثیر دانه جو با ذرت بر عملکرد، تخمیر شکمبه ای و فراسنجه های خونی گوساله های نر پرواری هلشتاین

مطالعه حاضر باهدف بررسی تأثیر منبع غلات بر عملکرد رشد، فراسنجه‌های خونی و تخمیر شکمبه‌ای گوساله‌های پرواری انجام شد. به همین منظور، تعداد 18 رأس گوساله نر هلشتاین در حال رشد (سن 11 ± 245 روز) با وزن اولیه 7/17 ± 4/327 در قالب طرح کاملاً تصادفی به تیمارهای آزمایشی شامل جیره‌های بر پایه جو یا ذرت (100 درصد غله از جو یا ذرت) اختصاص یافتند. یافته‌های آزمایش نشان داد که تغذیه با ذرت در مقایسه با جو ت...

full text

اثر جایگزینی دانه سویا فرآوری شده با کنجاله‌ سویا بر عملکرد، قابلیت هضم و برخی فراسنجه های خونی و شکمبه ای در گاو شیری هلشتاین

اثر جایگزینی دانه ی سویای فرآوری شده با کنجاله ی سویا بر تولید و ترکیب شیر، قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی، فراسنجه های خونی و فراسنجه های تخمیری شکمبه گاوهای شیری هلشتاین در اواسط دوره ی شیردهی چکیده سابقه و هدف: فرآوری اقلام خوراکی گاه موجب افزایش بازده مصرف خوراک و نتیجتا عملکرد دام ها می گردد. در گاوهای شیری پر تولید نیاز به پروتئین بیش از ظرفیت تولیدی میروارگانیسم های شکمبه است. از این رو اس...

full text

اثر سطوح مختلف ضایعات چای سبز بر افزایش وزن، قابلیت هضم مواد مغذی و ابقای نیتروژن در بره های پرواری

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر استفاده از سطوح مختلف ضایعات چای سبز بر عملکرد رشد، قابلیت هضم مواد مغذی وتعادل نیتروژن بره‌های پرواری انجام گرفت. بدین منظور از چهار تیمار آزمایشی دارای سطوح صفر، 2، 4 و 6 درصد ماده خشک ضایعات چای سبز استفاده گردید. مقدار وزن پایانی، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل بین تیمارهای دارای 2، 4 و 6 درصد ضایعات چای سبز معنی‌دار شد (05/0 P

full text

اثر سطوح مختلف پنبه دانه در جیره بر عملکرد پرواری و فراسنجه های خونی بره های نر نژاد زندی

این تحقیق برای بررسی اثرات سطوح مختلف پنبه دانه کامل بر عملکرد، خصوصیات لاشه و متابولیت های خون، در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار جیره غذایی (حاوی صفر، چهار، هشت و 16 درصد پنبه دانه کامل) بر روی 20 رأس بره نر زندی با میانگین وزن (6/1±) 8/29 کیلوگرم و سن پنج تا شش ماهگی به مدت 90 روز اجرا گردید. جیره ها از نظر انرژی قابل متابولیسم و پروتئین قابل متابولیسم مشابه بودند. تفاوت تیمار صفر درصد پنبه د...

full text

اثر روغن ماهی و عصاره آویشن بر قابلیت هضم ظاهری ماده خشک و مواد مغذی، فعالیت جویدن و فراسنجه های شکمبه ای بزغاله های مهابادی

  This study was carried out to determine the effects of supplementing fish oil and thyme extract on dry matter, organic matter and nutrient digestibility, chewing activity and rumen metabolites in Mahabadi goat kids. For this aim, twenty-eight Mahabadi goat kids (average initial BW of 17/8 +- 2/8 kg, 4-5mo) were randomly assigned to four treatments: 1) control (basal diet), 2) supplemented wit...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 5  issue 1

pages  1- 13

publication date 2016-05-21

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023